by bugün 17 ağustos depremi yaşanalı 23 yıl olmuş ama eminim ki yaşayanların anıları çok taze. 20.000’den fazla kişi o gece hayatını kaybetti. deprem öyle bi saatte olmuştu ki çoğu insan bizim gibi uykusunda yakalandı 03:02…
depremin merkez üssü bizden sadece 70 kilometre civarı uzaklıktaydı…
o zamanlar çok küçüktüm okul çağına adım atmama az kalmıştı, yani sınırlı bi şeyler hatırlıyorum. 2 katlı binada oturuyorduk evde dedem ve babaanem ile beraber 5 kişiydik, diğer katta amcamlar vardı 4 kişi.gecenin karanlığında birden beni biri kaptı ve sokağa fırladık. ne olduğuna dair en ufak bi fikrim yok tabi.
o gece sokakta çadırda kaldığımızı hatırlıyorum, bi kaç kez dışarı bakıp içeri girmiştim. evde giriş koridorunun sonunda ev telefonu vardı, haberleşmek için bi süre sonra eve birilerinin girdiğini hatırlıyorum ama hatlar kesilmişti. sabah olduğunda çadırdan dışarı çıkınca sanki geceki konumunda olmadığını düşündüm garip gelmişti, ya ben gece yanlış hatırlıyorum ya da uyurken başka yere çektiler.
depremi can ve mal kaybı olmadan atlattık.
o an farkına varamıyorsun, depremin etkilerini yıllar geçtikçe anlamaya başladım. can kayıpları, akrabalarını kaybedenler, yıkılan binalar. arşivlerden o zamana ait videolar izledim, ”sesimi duyan var mı” seslenişiyle en altında kalanları aramak…
böyle bi acı yaşamamak dileğiyle, hayatını kaybedenleri rahmetle anıyorum…
